The Black Noodle Project - Dark & Early Smiles (2011)

The Black Noodle Project – Dark & Early Smiles

wydawnictwo: Oskar, 2011

CD 1 - Early Smiles
01. The Rise of Helios [04:10] 
02. Fight for Glory  [02:12]
03. The Return  [02:38]
04. Hang on, little Girl [03:58]
05. Out of Gum [04:40]
06. Squares & Circles [05:38]
07. To Pink from Blue [06:52]
08. This Stranger they Used to Call Me [05:26]
09. The Words I have [04:20]
10. Loveless Eyes [04:28] 
11. A Flight over the Sun [04:38] 
12. Time has Passed [04:33] 
13. Where Everything is Dark [05:40] 
14. She Prefers her Dreams [09:20] 

CD 2 - Dark Smiles...
01. A Bleeding Life [05:38] 
02. Before the Dawn [03:47] 
03. Disappeared [05:08] 
04. Untill I Die [04:16]
05. Maybe Yesterday [04:17] 
06. Somewhere Between Here and There [05:35] 
07. Unliving Future [03:53] 
08. Do it Alone [04:08]
09. Piece of an Old and Dark Feeling [04:09] 
10. As if I were Dead [04:19]
11. Face the Truth [04:42]

Całkowity czas: 118:30

All songs composed, played and recorded by Jérémie Grima

gatunek: progressive rock, art rock

Dark &Early Smiles to już szósta pozycja w dyskografii The Black Noodle Project. Należy tu od razu zaznaczyć, że Noodle na swoim koncie mają cztery typowe, studyjne albumu, jeden krążek koncertowy wzbogacony o nagranie wideo tegoż koncertu oraz to ostatnie, najbardziej wyjątkowe dziecko Jérémiegp Grimy.

Dark & Early Smiles to dwupłytowe, limitowane do ilości pięciuset sztuk wydawnictwo stanowiące doskonałe uzupełnienie wcześniej wydanych płyt. Znajdziemy na nim niepublikowane do tej pory nagrania odsłaniające inne oblicza Jérémiego Grimy jako solisty.

Czarna płyta oznaczona numerem dwa zawiera pierwsze nagrania grupy. Materiał demo skomponowany i nagrany został w domowych warunkach, co oczywiście słychać, ale ta średnia jakość brzmienia wcale nie przeszkadza w przeżywaniu wyprawy o zabarwieniu archeologicznym ku źródłom twórczości Noodli. Wśród jedenastu utworów znajdujących się na Dark Smiles pojawiają się kompozycje dobrze znane wszystkim sympatykom The Black Noodle Project. Zatem mamy okazję wsłuchać się w pierwotne wersje takich utworów jak Do It Alone, Face The Truth, czy Somewhere Between Here And There. Część kompozycji to w pewnym sensie nowości. Dlaczego w pewnym sensie? Co prawda nie miały okazji pojawić się na żadnym kolejnym krążku Francuzów, ale określone motywy muzyczne zostały zaadaptowane na aktualne potrzeby zespołu. Stąd wnikliwy słuchacz bez problemów odkryje emanacje przeszłości w teraźniejszych dokonaniach The Black Noodle Project.

Biała płyta oznaczona numerem jeden to jeszcze bardziej smakowite kąski. Early SmilesDark Smiles zawierają demo wersje utworów, które znać można z późniejszych dokonań formacji. Niby te same, ale odmiennie brzmiące kompozycje cieszą ucho, a to nie koniec niespodzianek. Krążek zaczyna się od niezwykle ciekawego akcentu. W 2005 roku Jérémie został poproszony o skomponowanie muzycznego tła do emitowanego we francuskiej telewizji filmu dokumentalnego Helios. Trzy kompozycje zaadaptowane na potrzeby kinematografii rozpoczynają Early Smiles i są doskonały dowodem na niezwykłe umiejętności lidera The Black Noodle Project. Niezwykle delikatne, przestrzenne, filmowe, wręcz post-rockowe kompozycje bardzo obrazowo przedstawiają poruszany temat. podobnie jak

To jednak nie koniec ciekawostek. Zaraz po tryptyku z Heliosa podąża utwór skomponowany dla Stereoscope projektu Jeremiego Grimy i Sebastiena Bourdeix. Hang on, little Girl to delikatna, akustyczna kompozycja, która emanuje specyficznym światłem i ciepłem. Piękny akcent, który z nieokreślonych przyczyn nie znalazł się na krążku wcześniej wspomnianej formacji.

Oprócz wymienionych wyżej smaczków Early Smiles zawiera także wcześniejsze wersje utworów takich jak Where Everything Is Dark czy She Prefers Her Dreams. Ciekawostką jest pozycja ósma nosząca tytuł This Stranger They Used To Call Me, którą mieliśmy okazję spotkać na krążku Play Again pod nazwą Room For Everyone.

Wszystkie wymienione atrakcje typowe dla The Black Noodle Project pełne są muzycznego osamotnienia, które szczególnie mocno daje się odczuć właśnie w materiałach demo – nagranych przez jednego człowieka. Całość podlano floydowskim sosem, zapakowano w klimatyczną, czarną okładkę przedstawiającą zegar z połamanymi wskazówkami i udostępniono oddanym sympatykom, którzy chętnie wyciągną ręce po to wydawnictwo. Dla innych to również polecana pozycja na początek przygody z muzyką Noodli. 

 [Ta i inne recenzje do przeczytania również w portalu ArtRock.pl]